अंधारात वारा पिताना
आलेली नशा..
रोमांच होता होता...
रंध्रांध्र निरवते...
आता इतकं
तरल
होता येणारच नाही कधी...
असं म्हणत मी...
ओंजळभर...
समुद्र शिंपडते स्वत:वर...
किनाऱ्यावर थिजलेली निळाई...
रुजवते हळव्या तळव्यावर...
आणि
कवितेचे चंद्र
ओढून घेते
अलवार पापण्यांवर...
...चैताली.
No comments:
Post a Comment