Translate

29 July 2013

चालो बे ..!






खांद्यावरचं ओझं तसं नेहमीचंच...

सुरवातीला कोण अप्रूप त्याचं..

मग कुतूहल...

आणि आता सवय..



सारं सारं गच्च दाबून बसवते त्यात..

वाटतं एकदाचं overflow होईल ते..

फसफसून रिकामं होईल..

म्हणून चेहऱ्यावर...

लकेरसुद्धा उमटू देत नाही त्याची...

brainless हृदयाचं मेंदूपर्यंत काहीही पोहोचू देत नाही..(सहसा!)



मग खूप चालते..खूप चालते...

येतंच लक्षात...

त्या ओझ्याला जगणं असंही म्हणतात..

चालो बे... चालो बे ..!



    ----चैताली.

24 July 2013

गाठ

तू म्हणालास...
"गाठ मारून ठेवली आहेस स्वत:ला..."
कोणी तरी माहित असलेलं सांगितल्यावर....
हसतो आपण... तशी हसले...

त्या गाठी अलीकडची मी....
पलीकडची मी...
अन मला विभागणारी गाठ...!

मारलेल्या गाठी दिसतात..
सुटलेल्या नाहीच...

गुंता होण्याऐवजी
गाठीला एखादी
गाठ असलेली बरी.. नाही का....!

....चैताली.

बेफिकीर

मग माझ्या कवितांना काय म्हणायचं...??
त्या तर तश्याही...
कोणाच्याच कोणी लागत नाहीत...

मी डोंगरवाटा निथळून टाकते अंगाखांद्यावरून..
झाडांचे ठसे मिरवते अष्टांगी...
माझ्या(??) कविता उगवतात त्या ठश्यांमधून..

एखादं पान क्वचित...
माझं नातं सांगेल शब्दांशी...
बाकी त्याही बेफिकीर..
फकीरासारख्या...!!!

.....चैताली.