Translate

26 December 2013

देखावे

अस्तित्वहीन पोकळ देखावे...
माणसंच्या माणसं ओढताहेत त्यांच्या मगरमिठीत..
सुटका करू पाहणारे अडकून पडलेत
त्या देखाव्यांच्या कडांमध्ये..
देहांचे घसघशीत घोस बनून...

काही भुलून मोहून
त्या देखाव्यांना सत्य समजू लागलेत...
अन थिजवू लागलेत रक्त..
ज्यासाठी त्यांना मेंदू भिजवावे लागतात...
यच्चयावत धर्मांच्या,जातींच्या,समूहांच्या पिंपात....

मग असे शेकडो,हजारो,लाखो मेंदू
झुलत राहतात,नाचत राहतात..
रक्ताऐवजी नशा वाहवत...शरीरात...

कातडी कापली तरी,रक्ताऐवजी
घोषणाच बाहेर पडतात मग...
अगदी ऊर्ध्व लागून....!!!

.....चैताली.

किती दिवस...

किती दिवस...
निरर्थक शब्दांची झूल चढवून...
आणावी मेंदूला झिंग...

किती दिवस उसनं जगण...
चेहऱ्यावर खेळवत..
कमावलेलं हसू...
फेकावं समोरच्यावर...

त्यापेक्षा...
अस्वस्थेतेचे इमले बांधून...
चढावं त्यावर...
so called अविचारी..
मशाली घेऊन...
पेटवून द्यावी सारी..
व्यावधानिक व्यवहार्यता...

अन मोकळं होत जावं...
ठिणगी –ठिणगीनं.... 


...चैताली.

12 December 2013

.अस्वप्न.



तुझं कधी माझ्या
स्वप्नातही न येणं....
विस्कटून जातात..
जाणिवांचे कित्येक प्रस्तर...

अशी अस्वप्न घेऊन येतात

निर्वंश झोपेच्या राती...
ज्या जागत बसतात...
नाकर्त्या शक्यतांच्या...
पिलावळी सांभाळत...!

......चैताली.

24 November 2013

इतकं पुढे येऊ



इतकं पुढे येऊ
असं माहित असतं तर..
तर आधीचा बधीरपणा बरा होता..

कोणी शरीराच्या कातडीचा
डफ वाजवला तरी...
पापण्या नि:शंक स्वस्थ होत्या..

आर्त जगण्याच्या गोष्टी
कोणी सांगितल्या तरी..
तार्किक कानाडोळा करत येत होता..

अंतस्थ रस्ते आले तरी
बेतशीर ओल जाणवत होती..
आता तर वेड्यागत सगळं...

ती ओल बुबूळभर साठून..
कढत रक्त ओततेय हृदयात...

आता त्या ओलीनं..
पेटायची बाकी आहे फक्त...!!

       ....चैताली.


टोटल आउट...



आपलं ना.. 
सध्या सगळं total आउट. सायकलीच्या वाकड्या चाकासारखं...!!
म्हणजे हा आपला मलाचं आलेला doubt बरं का... आउट काढावाच लागतो म्हणतात.
त्यातल्या त्यात बाई आउट म्हटल्यावर जास्त काळजीचं काम (कि काळजाचं?)
चला इथे हा शब्दच्छल जमलाय म्हटल्यावर जरा तरी जागेवर असणार आपण! 


इथे तर आपण झोपेत सुद्धा झोपलेलो नसतो,तिथे पण वेगळ्याच उलथापालथी सुरु असतात..झोप न येण्याचा रोग असतो म्हणे.. पण मग आपण तर झोपतो व्यवस्थित पण तरी जागं आहोत हे कळत राहतं.
मग मेंदू जागा कि मन...? कि आणखीच आतलं दुसरं काहीतरी?
आणि झोपेत सुद्धा डोळ्यातून थेंब पाझरला हेही जाणवतं तर काय म्हणावं मग? 


मग काय मेंदूतल्या पेशी बिशी तर मरायची सुरुवात तर नाही न ही? की vitamins कमी आहेत.. चलो चेकिंग करो तर ते सगळं पण ओक्के एकदम...मग च्यायला आहे तरी काय हे..

ह्या आतल्या गोष्टी कोणाला सांगतच नसतो न पण आपण...
जास्त विचार करू नये..जास्त खोल जाऊ नये म्हणे..
कोणाला कळत नसतं आपल्या आत काय सुरू आहे ते..पण बहुतेक जाणवतंच वाटतं..
शेजारून जाणारा/जाणारी सुद्धा आपोआप एक क्षण स्तब्ध होऊन पाहतोय आपल्याकडे हे कळतं,
कोणी म्हणतं डोळे खूप वेगळे आहेत तुझे.. आपण सांगतो झोप झाली नाही नीट!


हम्म..तर आऊट काढावाच लागतो म्हणतात.
म्हणजे काय तर मग लोकांशी बोलावं लागणार.
करकच्चून नाती जपावी लागणार.वाट्टेल तेव्हा डोळे बंद करून चालणार नाहीच.
डोंगरावर जाऊन राहते म्हणायचं नाही.
तिथल्या हिरवळीवर लोळायचं मनात आणायचं नाही ..
येड्या अवघड कविता लिहायच्या नाहीत..
म्हणजेच जास्त “खोलात” जायचं नाही.

खोलात जायचं नाही म्हणजे काय नक्की??

इतका खोल जाऊन काय शोधतोय आपण तेच कळत नाही.

”जास्त खोलात जाणार्यांना थांग लागत नसतो” असं कोणीतरी ऐकवलं होतं एकदा..
तर त्यातही प्रश्न पडले पुन्हा म्हणजे नक्की काय?

“खोलात जाणार्यांना थांग “ कि “खोलात जाणार्यांचा थांग..?”
म्हणजे आपण नक्की कुठे? अध्यात..मध्यात.. तळात कि मध्यतळात?
“थांग थांग आय मीन सांग सांग...! हा झगडा आधी मिटव यार.. मग बोल आपल्याशी...”
थाड थाड डोकं आपटत गेला सांगणारा..
 

 म्हणजे पुन्हा तेच..आपण "टोटल आउट"


माझ्या मुलीच्या भाषेत “gone case”!!

                 ---चैताली.

10 November 2013

नंतर....



मग ती..
त्याच कातळावर पहुडून..
आजमितीचं अस्तर अंगाभोवती लपेटून...
त्याला विचारते काही-बाही...
तर तो आकाश पांघरत..
काहीसं पुटपुटतो...

आणि पाय पोटाशी घेऊन...
तिच्या उबेत..
नि:शब्द पडून राहतो...

ती त्याला थोपटून..
मग निघते..
कातळावर फूलं फुलवायला...
(युगोन् युगे हेच तर करत आलीय ती...)

......चैताली.

07 November 2013

Loneliness

Then you are amazed with
The loneliness from your heart

You never knew....
The wilderness of your mind 

 Bewitching you like this

When you try to escape from it
It enchants you with
It's black beautiful cave..
Which you used to
Call a dungeon...

.....chaitali.

Dreams

Then they will ask you
About your dreams...

Show them your heart..
Which whispers unfold nights..
Which cherishes
Awakeness of every cell..

Which tells about stealth warm
Soever/ forever waters in your eyes ..

And lastly show them
Some vaporizing dreams
Which formed your blood..

May be then...
They could believe you..

....chaitali.

चौकट

झोपेचे बहाणे
स्वप्नांच्या गावाला विकून...
स्वत: बसावं
रातींच्या चौकटीत..
मस्त पाय हालवत...!

.....चैताली .

18 October 2013

गिरक्या



भिर भिर गिरक्या घेऊन...
अलगदलेलं आल्हाद शरीर...
ती काळ्या कातळावर
आकाशाखाली आंथरते...

तेव्हा काही उरत नाही...
स्थळ काळ आयाम मिती...
ना कसली क्षिती...

सारं काही गौण...

आणि बस्स...
अचल..अपलक ती...!!

...चैताली.

27 September 2013

माणूसजात ...!!



शेवटी काय तर..

दुरुस्त अंतरावर राहून...

आपापल्या टेकड्यांवर बसून..

मानव्याचे दाखले देत....

माणूसपणाची शिस्तशीर उस्तवार करणारी..

तुझी माझी ..ह्याची तिची.. त्यांची..आपली..

एकच...स्वत:पुरती जगणारी...

स्साली माणूसजात ...!!

...चैताली.

इथला प्रत्येक आकार...


इथला प्रत्येक आकार...

प्रत्येक देह अनोळखी..

तिथला प्रत्येक देह साकार...

साक्षात ओळखी...



इथले रस्ते,

शहरं निवासी...

तिथली झाडं,नद्या..

जणू मीच अशारीरी..



इथले आवाज..बेवाजवी..

तिथली कमानशीर खळखळ...

माझ्यात गहिरी...



इथे संवाद निर्जीव वास्तववादी..

तिथली पेशी न पेशी..

अशारीर..अप्रत्यंची...!!


(तिथली म्हणजे कुठली??)

        
 ...चैताली.

Is it ok to feel lost on the eve of ur so called birthday..??


29 August 2013

Ship of Theseus

शरीराची खोळ करावी...
आणि सगळं भरावं त्यात..
झाडं,नद्या,समुद्र.....
(म्हणजे एकदम Ship of Theseus की काय ते आपण)

मग थोडासा वारा डोळयांना...
कपाळाला माती फासायची..
तेव्हा कुठे पाय रुजतील जमिनीत..

आकाश तेवढं राहू द्यायचं डोक्यावर...
म्हणजे पृथ्वीची शाई पसरेल अंगावर..
आणि उल्हाळतं रक्त होऊन जाईल..
.......हिरवंनिळंशार......!

......चैताली.

29 July 2013

चालो बे ..!






खांद्यावरचं ओझं तसं नेहमीचंच...

सुरवातीला कोण अप्रूप त्याचं..

मग कुतूहल...

आणि आता सवय..



सारं सारं गच्च दाबून बसवते त्यात..

वाटतं एकदाचं overflow होईल ते..

फसफसून रिकामं होईल..

म्हणून चेहऱ्यावर...

लकेरसुद्धा उमटू देत नाही त्याची...

brainless हृदयाचं मेंदूपर्यंत काहीही पोहोचू देत नाही..(सहसा!)



मग खूप चालते..खूप चालते...

येतंच लक्षात...

त्या ओझ्याला जगणं असंही म्हणतात..

चालो बे... चालो बे ..!



    ----चैताली.