"थांब नं जराशी.....बोलशील माझ्याशी...!!!"
उशीर झालाय...चंद्र डोक्यावर आलाय....
चांदण्यांची लाडिक शपथ घालशील....
हे माहित आहे मला....
जाते रे......!!
जाउ नकोस गं अशी एकदम.....!!!
मग चांदण्यांचाही चटका लागतो मला....
तूझ्या नाजुक-साजुक पावलांबरोबर....ती शुक्राची चांदणी डोलतेय बघ...
तिच्यासाठी तर थांब.....!!
असं अडवू नकोस.....वाट अडखळते माझी...
जाऊ दे ना रे....!!
जातेस.....पण एक सांगू......
तु नसताना जगणं कुरबूर करतं उगाचंच....
त्रास देतात जीव काचले भास....
सहन होत नाही.....
चांदण्याचे हसे...नक्षत्रांचे ठसे...
अंगावर येतो बघ ना....
ऋतूंचं आडमुठेपणा....
फूलांचा प्रासंगिक करार.....
अन्‌ झाडांचा हिरवा बाणा......!!!
आता तर थांबशील......???
-----चैताली.
1 comment:
शब्द मौनानं पाळला......!!!
तुझ्या भेटीची खुमारी
अशी चढली चढली
जसा मोगरा फुलला
भर उन्हात दुपारी
अलगद वर आली
होती दडली दडली
मनी सागर मातला
फक्त मोतीच पदरी
आज परत बावळी
वाट पाहीली पाहीली
अशी घालतोस कसा
तु साद वेळी अवेळी
घडेल काहीच्या बाही
म्हणताना नाही नाही
शब्द मौनानं पाळला
बोलू नको कुठे काही
मिलनाने तुझ माझ्या
फुटे पालवी पालवी
रंग हिरवा आभाळा
कळी फुले सतरंगी
येशील का परतूनी
अशी झाले ओली ओली
कळा लागल्या जीवाला
रात सारी अंधारली
---- चैताली.
hee kavita lagech post kar blog war...its a masterpiece of yours!!
Post a Comment