भिडवते नजर.....सुर्याशी थेट...!!!!

घेऊन चंद्र स्वत:चा इथे प्रत्येकजण उभा...
अहो...आवरतोय...सावरतोय .... स्वत:चीच आभा..
ठेवा तुम्हालाच ते सुर्य-बिर्य,सारे चंद्र...
मी नाही पाळत असले भिक्कार छंद !


ग्रह तुमचे.. तुमचा चंद्र...तुमचाच सुर्य...
पेरा तुमच्या शब्दांत...महान सारे गुरूवर्य...
राहूद्या तुम्हांलाच...ते आकाश निळं...
अरे..अरे..आधी सांभाळा तुमची भुयार-बिळं !


घेवून फिरा तो विंधणवारा..पाउसधारा..समूद्र सारा..
कोळून प्यायलेय मी त्याच्यासारखे....दहा-बारा..
झाडांनाही द्या हवे तर तुमचेच नाव...
माझ्या तर स्वप्नांतही नाही असल्या गोष्टींना भाव !


कोणी क्षितिज घ्या...घ्या कोणी अवकाश...
नको मला काही... आहे ना युगायुगांचा वनवास...
सांभाळा तुमची पृथ्वी... सजवा..नटवा..तिला...
ठेवला आहे मी माझ्यासठी ..बुरुजवेडा...ढासळकिल्ला !


हो! आहे मला गुर्मी.... मझ्या एकटेपणाची...
कोण तुम्ही? खड्ड्यात जाऊदे..साक्ष नात्या-गोत्यांची...
समेटून घेतलंय मी माझं "माझ्यात" बेट...
म्हणूनच तर भिडवते नजर.....सुर्याशी थेट...!!!!



----- चैताली.