.Colours.

The striking strokes of

Your paintings

Which you never painted

Keep calling me

To the worlds of

My unwritten poems

Oh my sky…

I could not read

The colours now

I could not paint

The words now

I feel so incomplete

Without your art..

Why are you so numb

Can’t you hear

The chords of my poems

Which are the paintings

Of your heart

---chaitali.

.Her Innocence.

The wonderous generous
Zesty lust of life
Goes crippled with her

Kills her,fills her with
Sheer wisdom and maturity
Which she wears
Like a pardah against
Her childlike face
When she stands tall

But deep in heart
She is afraid that
Where to bury innocence

when
She will be called
The wisest amongst all

---chaitali.

Crowning Glory

Oh the crowning glory..

Do you still

Weep when you are alone...?

Do you still

Stroll from the assigned road

And feel you are the special one..

Oh weeping lady..

Do you still

Close your eyes

While laughing..

Do you still

Steal the ray from rising sun..

Do you still want to be a nun..?

Oh charming lady..

Do you still

Sing the unsung song..?

Do you still

Dance when everyone says

The tune is wrong..?

        

       ...chaitali.

.वर्ख.

उठावं रात्री-अपरात्री...

अन फिरावं जंगलात..

स्वप्नांच्या...

झोकांड्या खात...

नश्वर होऊन...

शरीर करावं दान..

जंगलांला ..पर्यायाने झाडांना...

चाफ्याची झाडं शोधून..

त्यांच्या ऊन-सावल्यांचा..

लेप लावावा शरीरावर...

ज्यामुळे..

वर्ख निघून जावा

जगण्याचा..

नितळ..स्वच्छ उरावं...

अन

पुरवं स्वत:लाच

एखाद्या झाडाखाली...

.

(फुलेल का एखादं फूल माझ्यावर तिथे...?)

        

       ....चैताली.

.चिमण्या.

त्याने

चित्रात काढलेल्या

चिमण्यांच्या सावल्या...

आज चिवचिव घेऊन

आल्या तिच्याकडे...

आणि नाचत म्हणाल्या..

त्याला

तुझी 

आठवण येतेय...

तिने

निरोप दिलाय

त्यांच्या इवल्या पंखांवर

ती चित्र बनून

उंबऱ्याशी उभी आहे

ओठंगून

येशील..?

   ...चैताली.

.मनस्व.

बाहेर पडू पाहणारं काही..

आतंच राहतं...

फुलत राहतं आतल्या आत...

भिनत जातं खोल खोल..

सुगंध बनून नशा देत राहतं...

मग ती नशा...

गच्च चाफा बनते.....

तो जर्द चाफा..

गर्द फुलांनी

काही बोलेलसं

असं वाटत राहतं नुसतं...

हे काहीसं

तुझ्यासारखं होतंय का...

काही न बोलता

मनस्व असणाऱ्या

तुझ्यासारखं....!!

    ....चैताली.

.मागू नकोस.

मागू नकोस...

आताच माझ्या कविता....

अजून भिनलेल्या आहेत

त्या माझ्यात खोल..

पेशे-पेशीला लगडलेल्या आहेत...

तोडू म्हणता...

तुटणार नाहीत त्या आताच...

देईनच तुला...

जेव्हा अलगद सुटून येतील

ओच्यात माझ्या...

पापण्यांवर तरारतील मग...

तेव्हाच अलगद टिपून घे

.

ओठांनी तुझ्या...

...चैताली.