तू जाणून घे...
माझ्या नसण्याच्या कक्षा..
म्हणजे लिंग ,संज्ञा, जगणं-मरणं,
भरकट बनून फिरतील अंतराळात..
जगण्याची व्यवधानं बाजूला ठेव..
तारतम्य बाळगणारे विभ्रम
अंगीकृत करू नकोस...
म्हणजे आपोआप वेध घेता येईल
उल्हाळत्या नक्षत्रांचा...
निश्चल हातांनी
तुझे अंधार माझ्या
तेवत्या डोळ्यांभोवती धर
मग
चेहरे किरमिजून गेले
तरी चालतील...
माझं नसणं झळाळेल
बघ तुझ्या ओंजळीत
....चैताली.
No comments:
Post a Comment