बेफिकीर

मग माझ्या कवितांना काय म्हणायचं...??
त्या तर तश्याही...
कोणाच्याच कोणी लागत नाहीत...

मी डोंगरवाटा निथळून टाकते अंगाखांद्यावरून..
झाडांचे ठसे मिरवते अष्टांगी...
माझ्या(??) कविता उगवतात त्या ठश्यांमधून..

एखादं पान क्वचित...
माझं नातं सांगेल शब्दांशी...
बाकी त्याही बेफिकीर..
फकीरासारख्या...!!!

.....चैताली.