जागे रान...जागे भान....!!!

जागे रान...जागे भान....
निजल्या पापण्यांत माझं भिजलं गान....
शोधती वाट दवबिंदू पावसात....
असल्या घायाळ रातीनं....
प्रीत जपावी किती बेभान...
जागे रान......जागे भान.....!

वाजे बासर.. असा जागर..
एकल्या पानावर हिरवी झापड....
हरवली तान खुशाल रानात....
असल्या घायाळ रातीनं....
सूर जपावे किती बेभान...
जागे रान......जागे भान.....!

नाचे मन ....मोहरे तन....
पावसाच्या रेघात स्वप्नांची पखाल..
चेतली ठिणगी पाण्याच्या वेडात...
असल्या घायाळ रातीनं....
वन्हि जपावा किती बेभान....
जागे रान.....जागे भान.....!


-----चैताली.

तरी ओठ हलतातंच माझे.....

असंच होतंय बघ.... आजकाल सारखं.....
तुला साद घालायची नाही म्हटलं ना ....
तरी ओठ हलतातंच माझे.... निमिषार्ध....
ठाम उभी रहायचं ठरवलं आहे...
तरी थरथरते मी..... अंतर्बाह्य....
तुझ्या पायरवाने की....... न येण्याने?
येवू नकोस तु... पण निदान हाकेला 'ओ' तर दे...!
प्रतिसाद नाही तर..एखादी गझल गुणगूण....
तेवढीच..... माझ्या नि:शब्द रानात रुनझुण.....
निदान तु... येवुन गेल्याची एखादी खुण?
हो ना... ओला... कधीतरी मझ्यात झिरपून....
मग अलगद येईन ओठांवर तुझ्या..... तुझीच कविता बनून...!!
आणि मी.......
मी ही गाईन समरसून... राहीन भ्रमात गुंगून....
तु हाक मारलीस असं समजून......
नाही का????


----चैताली.

पाऊस माझा.....्पाऊस तुझा.....

्पाऊस माझा.....्पाऊस तुझा.....
्भिजून ्गेला आपल्यात असा....
भिजताना तुझी हळवी चाहूल...
दाटलं मनी ओलेतं काहूर.....


पाऊस माझा.....्पाऊस तुझा.....
रुजून गेला आपल्यात असा....
रुजताना त्याचं हिरवं पाउल....
साठ्लं मनी बन ते ्नाचरं....


पाऊस माझा.....्पाऊस तुझा.....
भरून आला आप्ल्यात असा...
भरताना माझं अंग-अंग मोरपीस...
घुमलं मनी रूप ते हासरं....

्पाऊस माझा....्पाऊस तुझा.....
भिजून ्गेला आपल्यात असा....



-----चैताली.

बावरी पहाट माझी....अबोली सांज....!!!

का अशी मी...माझ्यात दंग...
बावरी पहाट माझी....अबोली सांज...
हासू कशी.....आसू किती....
नको साद घालू..... मी वाटेतली भूल.....


ढळत्या रातीत माझी...सोनभरली सकाळ...
शहारल्या पापणीत...मोहरली नव्हाळ...
वाहू किती.... साहू कशी... ......
नको साद घालू.... मी चांदण्यांची भूल...
का अशी मी....


मोहरल्या बनात माझी....पानहिरवी बहार...
उमलत्या कळीत...गंधाचा कहर...
सांगू कशी...लपवू किती....
नको साद घालू..... मी रानातली हूल....
का अशी मी...

का अशी मी....माझ्यात दंग....
बावरी पहाट माझी....अबोली सांज....



-----चैताली.
२१ जून ०८

भिडवते नजर.....सुर्याशी थेट...!!!!

घेऊन चंद्र स्वत:चा इथे प्रत्येकजण उभा...
अहो...आवरतोय...सावरतोय .... स्वत:चीच आभा..
ठेवा तुम्हालाच ते सुर्य-बिर्य,सारे चंद्र...
मी नाही पाळत असले भिक्कार छंद !


ग्रह तुमचे.. तुमचा चंद्र...तुमचाच सुर्य...
पेरा तुमच्या शब्दांत...महान सारे गुरूवर्य...
राहूद्या तुम्हांलाच...ते आकाश निळं...
अरे..अरे..आधी सांभाळा तुमची भुयार-बिळं !


घेवून फिरा तो विंधणवारा..पाउसधारा..समूद्र सारा..
कोळून प्यायलेय मी त्याच्यासारखे....दहा-बारा..
झाडांनाही द्या हवे तर तुमचेच नाव...
माझ्या तर स्वप्नांतही नाही असल्या गोष्टींना भाव !


कोणी क्षितिज घ्या...घ्या कोणी अवकाश...
नको मला काही... आहे ना युगायुगांचा वनवास...
सांभाळा तुमची पृथ्वी... सजवा..नटवा..तिला...
ठेवला आहे मी माझ्यासठी ..बुरुजवेडा...ढासळकिल्ला !


हो! आहे मला गुर्मी.... मझ्या एकटेपणाची...
कोण तुम्ही? खड्ड्यात जाऊदे..साक्ष नात्या-गोत्यांची...
समेटून घेतलंय मी माझं "माझ्यात" बेट...
म्हणूनच तर भिडवते नजर.....सुर्याशी थेट...!!!!



----- चैताली.

जर तु तो कान्हा असशील तर ऐक....

जर तु तो कान्हा असशील तर ऐक.....
सतर्कतेच्या परिसीमा ओलांडून.... बघ जरा खोल आत...
रंगलाय तु कशात?
मी तर केव्हाचीच सावळ-सावळ...डोळ्यांतही तुझं काजळ..
मात्र थांब जरा.... मला गृहीत धरून चालू नकोस त्या मीरेसारखं...
मी मुक्त... स्वैर भक्ती.... शब्द्शक्ती...
फसला असेल तो कालिया... त्या गोपिका...
दिली असशील त्यांनातुझि बासर ... प्रेम -दया....पसाभर....
पण माझे आर्त सुर अजुनही रुंजी घालतात तुझ्यात त्यांचं काय?
राधांमधे...मीरांमधे गुंफणार म्हणतोस मला...
मग धागा पक्का घ्यावा लागेल तुला
कारण मी भारी ठरेन त्यांना...निश्चितच!!
वृंदावनात... द्वारकेत त्या रमल्या .... रमल्या त्या गोकुळी...
पण मझ्या भक्तीची जातकुळी... निराळी..
तरंगल्या त्या सगळ्याजणी सुरांवरच...
पण रणांगणावर कोण होते तुझ्या शब्दांमध्ये?....मीच ती गीता..
सुर्यात तर तुचआहेस रे! पण बघ ..असंख्य तेज-गोलकांमध्ये आहेच माझीच छबी ..तेजस्वी
आठव जरा.. यशोदेने बांधलेल्या दोरांमध्ये कोण होतं?
द्रौपदीच्या शब्द-आसूडांमध्ये कोण होतं??
दुष्टांचं निर्दालन.... तुझं सुदर्शन.... गतीतही मीच होते....
राधा...मीरा...गोपिका ....ह्या तर फक्त आराधना...
मी समर्पणाबरोबर येणारी ...साधना..
आणि संन्यासाचंच म्हणशील तर.....
ग्रुहस्थीचंच बोचकं बांधून टाकलंय...
तरंगत असेल बघ ते...तुझ्या बासरीबरोबर...
यमूनेमध्ये!!!!


------ चैताली.

(त्या सावळ्याची माफी मागून....!)