रात्री पुन्हा मी टक्क जागीच....
स्वप्नपुर्तींचे विकल्प आणि...
उर्जितावस्थेतले संकल्प...
उशाशी घेवून...
पहाट होताच एक-एक स्वप्न..
मी जगण्याच्या चौकोनात टाकून बघितलं...
ठिक्करपाणी खेळताना टाकतो तसं...
मग स्वप्नं उलगडायला लागले...
आभास आणि सत्य ह्यांचा टकराव होवून...
टवके उडायला लागले...जगण्याचेच...
उन्हाच्या झळा आणि त्यांना अडवणारा पडदा...
ह्यांच्या खेळात सावलीच बिचारी होते तसंच काहीसं...
आता नकोसं वाटतं...
प्रत्येकवेळी..
अपेक्षांची जंत्री घेवून उभं रहायाला..
आंतर्मनावर बहि:स्थ वृत्तीने बहिष्कार घालेन म्हणतेय...
म्हणजे सारं जीवनच देखणं होईल...चित्रासारखं...
आणि मी ही जगेन चित्रासारखं....!!!
----चैताली.
Translate
30 March 2009
26 March 2009
.....नको दुभागणं.....!!
मी बंद केलं स्वत:च...
स्वत:ला मांडणं....
सोपं नव्हतंच कधी..
मनाला फेडणं....
आतापर्यंत काहीच...
बोलले मी नाही....
जमलंही नाही मला...
मुक्याने मागणं...
निस्तरणे शक्य नाही...
हे शाप-उ:शाप...
का जीवन-दोरीवर...
उगाच दोलनं...
किरमीजी दु:ख माझं...
डॊळ्यात राहीलं.......
दिसेना तेजपिसांची...
ती स्वप्नंउड्डाणं....
विकल गात्रांनी किती...
दु:ख उजवणं...
फरफट नको आता...
नको दुभागणं...
.....नको दुभागणं.....!!
----चैताली.
स्वत:ला मांडणं....
सोपं नव्हतंच कधी..
मनाला फेडणं....
आतापर्यंत काहीच...
बोलले मी नाही....
जमलंही नाही मला...
मुक्याने मागणं...
निस्तरणे शक्य नाही...
हे शाप-उ:शाप...
का जीवन-दोरीवर...
उगाच दोलनं...
किरमीजी दु:ख माझं...
डॊळ्यात राहीलं.......
दिसेना तेजपिसांची...
ती स्वप्नंउड्डाणं....
विकल गात्रांनी किती...
दु:ख उजवणं...
फरफट नको आता...
नको दुभागणं...
.....नको दुभागणं.....!!
----चैताली.
17 March 2009
थोडं उरावं.....!!
स्वत:लाच असुया वाटावी इतकं काही .....
हाती असताना...
एक करायचं..सारं काही लखलख...
चमकत असताना...
खोल नि:श्वास सोडून पळभर उभं रहायचं...
चमचमणाऱ्या ताऱ्यांना हातांनी दूर सारायचं...
तेव्हा त्या झगमगाटापासून दूर दिसतात... काही चेहरे...
आपली वाट पाहणारे......
आपण पुढे जावं म्हणूनच.....
आपला हात सोडलेले...
त्यांच्या डोळ्यातली चमक.....
हेच तर आपलं यश असावं...
पण ती चमक विझून जायच्या आत...
आपण दोन पावलं मागे फिरावं...
आकाश तर आहेच आपलं...
पण त्या आपल्यांसाठी....
कधी-कधी....
परत फिरावं...
थोडं उरावं.....!!
----चैताली.
हाती असताना...
एक करायचं..सारं काही लखलख...
चमकत असताना...
खोल नि:श्वास सोडून पळभर उभं रहायचं...
चमचमणाऱ्या ताऱ्यांना हातांनी दूर सारायचं...
तेव्हा त्या झगमगाटापासून दूर दिसतात... काही चेहरे...
आपली वाट पाहणारे......
आपण पुढे जावं म्हणूनच.....
आपला हात सोडलेले...
त्यांच्या डोळ्यातली चमक.....
हेच तर आपलं यश असावं...
पण ती चमक विझून जायच्या आत...
आपण दोन पावलं मागे फिरावं...
आकाश तर आहेच आपलं...
पण त्या आपल्यांसाठी....
कधी-कधी....
परत फिरावं...
थोडं उरावं.....!!
----चैताली.
09 March 2009
मन झिम्माड झिमाड.....
मन झिम्माड झिमाड..
असं अल्याड-पल्याड..
रंगवतं दाही दिशा.
असं झालंया उनाड...
मन भिल्लाचं पोर..
लावी जीवाला गं घोर...
धुंडाळतं दाही-दिशा...
अश्या खोड्या शिरजोर....
मन वेल नाजूकशी..
सुखी पानांची नक्काशी...
दुखावतं फूलांमध्ये..
होता पानगळ अशी...
मन बिल्लोरी आईना...
त्यात जगणं माईना...
पालवते साऱ्या आशा......
नवं स्वप्न चेहेऱ्यांना..
मन निघता प्रवासा...
जणू चोर-कवडसा...
प्रकाशून दाही दिशा...
होत जाई पुसटसा...
मन किनखापी रात...
चांदण्यांची गलबतं....
चमचम त्यांची भाषा...
वाऱ्यावर खलबतं...
मन रांगडा साजण....
असं प्रेमाला उधाण...
सुखावतो अंगोपांगी...
माझं खोटंच गाऱ्हाणं...
---चैताली .
असं अल्याड-पल्याड..
रंगवतं दाही दिशा.
असं झालंया उनाड...
मन भिल्लाचं पोर..
लावी जीवाला गं घोर...
धुंडाळतं दाही-दिशा...
अश्या खोड्या शिरजोर....
मन वेल नाजूकशी..
सुखी पानांची नक्काशी...
दुखावतं फूलांमध्ये..
होता पानगळ अशी...
मन बिल्लोरी आईना...
त्यात जगणं माईना...
पालवते साऱ्या आशा......
नवं स्वप्न चेहेऱ्यांना..
मन निघता प्रवासा...
जणू चोर-कवडसा...
प्रकाशून दाही दिशा...
होत जाई पुसटसा...
मन किनखापी रात...
चांदण्यांची गलबतं....
चमचम त्यांची भाषा...
वाऱ्यावर खलबतं...
मन रांगडा साजण....
असं प्रेमाला उधाण...
सुखावतो अंगोपांगी...
माझं खोटंच गाऱ्हाणं...
---चैताली .
02 March 2009
नसताना तु इथे भास रे अधे-मधे....
जीवनगाण्यातूनी नादणे कधी कधी....
गुंगल्या नयनात स्वप्न होऊन वसे..
तूझ्या नजरेत हासू वेचणे कधी कधी...
जाणीले कधीचेच,पण दाविले नाही..
नकोच स्वप्नं-घुंगरू,वाजणे कधी कधी
संवाद हा चालतो,पापण्यांचा गालाशी....
भासांत स्पर्शताना,नाहणे कधी कधी...
मग फूलांना येतो,गंध साजणा तूझा...
जरी पाकळ्यांचे त्या,भाळणे कधी कधी...
नजर नजरेत मिसळता,वेडीपिशी जाहले..
गुलाबी वेडात त्या ,रमणे कधी कधी....
----चैताली.
जीवनगाण्यातूनी नादणे कधी कधी....
गुंगल्या नयनात स्वप्न होऊन वसे..
तूझ्या नजरेत हासू वेचणे कधी कधी...
जाणीले कधीचेच,पण दाविले नाही..
नकोच स्वप्नं-घुंगरू,वाजणे कधी कधी
संवाद हा चालतो,पापण्यांचा गालाशी....
भासांत स्पर्शताना,नाहणे कधी कधी...
मग फूलांना येतो,गंध साजणा तूझा...
जरी पाकळ्यांचे त्या,भाळणे कधी कधी...
नजर नजरेत मिसळता,वेडीपिशी जाहले..
गुलाबी वेडात त्या ,रमणे कधी कधी....
----चैताली.
Subscribe to:
Posts (Atom)