मी... जुळत नाही.....!!

कळते सारे....
वळते थोडे..
सुटत नाही...
अश्रूंचे कोडे....


रचते सारे....
तुटते काही....
कोसळताना....
आवाज नाही...


हासू ओठात...
रडत नाही...
डोळे तेवढे...
ईमानी नाही...


विझू म्हणता..
सुखाची आशा...
्चढत राही...
दु:खाची नशा....


उरते थोडी....
तुटत जाई...
गोळा करता....
जुळत नाही...

मी... जुळत नाही.....!!



----चैताली.

आहे का काही उपाय....

नेहमीच तर वागवतेय.....
अलिप्तपणाच्या भावनांचे जोखड.....
उधाणून आलेल्या भावनाही माझ्या नाहीत...
असं वाटावं इतपत....
विस्तारलेली वरकड वेदनाच परत जमा होतेय...
हिरव्या डोहावर जम्लेल्या फेसासारखी....
वेदनाही अश्या बेतानं रक्तातून उधळतात ...
विस्फारलेल्या धमन्याही फुटत नाहीत....
माझं "सगळ्यांत" असूनही कशातच नसणं...
कधी-कधी अप्रूप वाटतं....अदम्य वेदनेचं लोण सांभाळताना....
आसपास काहीच नसलेल्या थंडगार काळ्या कातळावर पहूडल्यासारखं वाटत रहातं मग....

दरवाजे खिडक्या टक्क माझ्याकडे बघत असतात...
अन मी मात्र अजून आत आत.....!!
जगण्याच्या गाठोड्यातले काही क्षण....
शिल्लक आहेत बहुधा माझे....
त्याशिवाय सुटका नाही....
हिम्मतही नाही माझी ....
आत-खोल काय दडलंय ते बघण्याची....
भिती वाटते....मी "माझी" न राहण्याची....
मी जर माझीच नाही....तर कोणाची कोण???
आहे का काही उपाय....ह्या असलया...
कोरडेठक्कपणावर.....!!!




-----चैताली.