थकलेल्या शरीरानिशी...
निजाळलेल्या पावलांनी....
शोध सुरु राहतो
रात्रभर...
तेव्हा
अस्वस्थतेचे पाढे
आणि न निजेचे स्तोत्र..
ह्यांचा मेळ घालत..
मानलेल्या दु:खांचे
रकानेच्या रकाने
डोळ्यांवर रेखून...
काही स्वप्नं
स्तब्ध बसतात उशाला
बुद्ध बनून...
...चैताली.
No comments:
Post a Comment