विल्हेवाट...!

तळहातावरचे काही बेसिक(?) प्रश्नं...

आणि खांद्यावरचे बरेचसे आगंतुक प्रश्न...

तेही असे की ज्यांना जराही सहन होत नाहीत...

सोप्या रातींची अवघड स्वप्नं....

घेवून मिरवावं लागतंच...अंगाखांद्यावर त्यांना...

काही लोंबकाळतात पापण्यांना...

तर काही ओठांवर फिरतात अधाशीपणं..

शोषून घेतात सारा उष्णावा...गिलावा..

श्वासांच्या बरोबरीनं...!

तोडते तटातट त्यांना...

बेसिक प्रश्नं तरी जरा हिरमोडतात..

पण हे आगंतूक प्रश्न..

पार विल्हेवाट लावतात उत्तरांची...

पुन्हा येवून गिरबटतात मला...

ओढत नेतात मला...

त्यांच्या अवकाशांमध्ये...

अन असे बिलगतात...

जणू काही माझाच एखादा अवयव असावा..

शोषतात रक्त बिक्त..इतके अनभिषिक्त...?

.

.

प्रश्नं आणि स्वप्नं काय...

साली सारखीच नतद्रष्ट...!

        ....चैताली.