अंधारकडे तोडून.
मी प्रकाशाकडे धाव घेण्याचा प्रयत्न करते....
पण परत तिथेच उभी हे बघून...
मुळं सावरतानाच उन्मळून जाते....
स्वत:ला हाका घालताना...
ठार बहिरी होते...
अदृष्याचं कफन ओढून...
माझे मी पण[?] जाळते..
थंडगार मृत्तिकेतून...
अस्थीकण शोधते...
मृत्युपत्र लिहिताना पण का मी...
शेवटच्या पुर्णविरामात घुटमळते...
मोह न कसला म्हणताना..
मिरवते"मी" पणाची बिरुदावली...
अन मग अमृतवेल शोधताना मीच होते....
विषवल्ली...!!
-----चैताली.
1 comment:
Nice blog.
Post a Comment