मी बंद केलं स्वत:च...
स्वत:ला मांडणं....
सोपं नव्हतंच कधी..
मनाला फेडणं....
आतापर्यंत काहीच...
बोलले मी नाही....
जमलंही नाही मला...
मुक्याने मागणं...
निस्तरणे शक्य नाही...
हे शाप-उ:शाप...
का जीवन-दोरीवर...
उगाच दोलनं...
किरमीजी दु:ख माझं...
डॊळ्यात राहीलं.......
दिसेना तेजपिसांची...
ती स्वप्नंउड्डाणं....
विकल गात्रांनी किती...
दु:ख उजवणं...
फरफट नको आता...
नको दुभागणं...
.....नको दुभागणं.....!!
----चैताली.
No comments:
Post a Comment