तु रहा बसून तूझ्या चौकबंद देवळीत...
तूझ्याच दुनियेची तूला दिवाभीत...
दिवा लावावा आम्हीच...द्यावा उसना प्रकाश...
घातलेल्या सादेला....देशील प्रतीसाद....??
कुठवर पाहावी तूझ्या जागण्याची वाट...
दिवसाच्या कपाळी आठ्या..... प्रश्नांकीत रात.....!!
दिवे लावून बसले सारे....सारे मखर सजले....
धुंदावले सारे..... मी नाही फसले....
पाठ करून तूझ्याकडे..... एकटीच मी उभी...
आहेच मी जागी ....जरी गुंगले सारे.....!!
अशी जाणार नाही....डोई प्रश्नांचे बोचके...
खोलता गाठ...आरोप काही....अन सवाल रडके....
निखाऱ्यागत मन....उष्माळ वाफ....
काळजाला काजळी.... मी जळते चरचर.....
किती केले रिते तरी...भरले तिमिर-चषक....
नेहमीचीच सवाली.....मी तरी कोण....
अस्सा चेतला जीव.... मागतो....
चंदनसहाण......!!!
----- चैताली.
No comments:
Post a Comment